برخورد مالیاتی با سهام و اختیارات کارمندان یک مشکل کلاسیک Goldilocks را ایجاد می کند. ما می خواهیم از این غرامت نه خیلی زیاد و نه خیلی کم مالیات بگیریم. در خلاصه سیاست اخیر، من به سه سوال در مورد چگونگی دستیابی به این تعادل می پردازم.
آیا شرکت ها معافیت های مالیاتی بیش از حد برای سهام و اختیارات کارمندان دریافت می کنند؟
این نگرانی در سال 2012 زمانی که فیس بوک عمومی شد شناخته شد. کارمندان آن میلیاردها دلار از گزینه های سهام خود و واحدهای سهام محدود به دست آوردند. این شرکت به نوبه خود میلیاردها معافیت مالیاتی دریافت کرد و مالیات بر درآمد خود را برای سالها کاهش داد.
این کسرها باعث خشم برخی از ناظران شده است، آنها این سوال را مطرح کرده اند که چگونه فیس بوک می تواند میلیاردها دلار رد مالیات دریافت کند در حالی که صورت های مالی هزینه های غرامت بسیار کمتری را نشان می دهد. قانونگذاران در هر دو طرف از “خلاف اختیار سهام” انتقاد کرده و پیشنهاد محدود کردن این کسرها را داده اند.
در حالی که دلایل خوبی برای کنگره وجود دارد که نگران شرکتها در مورد قوانین مالیاتی باشد، این یکی نیست. معافیتهای مالیاتی که شرکتها برای سهام و اختیارات کارمندان دریافت میکنند، به استثنای معدود، درست مانند معافیتهای نقدی دستمزد، حقوق و پاداش است.
یک مثال در اینجا آمده است: فرض کنید استر 1000 گزینه از طرف کارفرمایش، Acme, Inc. هر کدام به او اجازه می دهد تا سهمی از سهام Acme را به قیمت 10 دلار خریداری کند. اگر استر گزینه های خود را در زمانی که ارزش سهام Acme 15 دلار است اعمال کند، او 10000 دلار برای سهام به ارزش 15000 دلار می پردازد و در نتیجه استر 5000 دلار مالیات بر درآمد معمولی می پردازد، در حالی که Acme 5000 دلار را به عنوان غرامت نگه می دارد. هر دو استر و Acme مالیات حقوق و دستمزد 5000 دلار را پرداخت می کنند.
گزینه های سهام استر دقیقاً به عنوان یک پاداش نقدی 5000 دلاری مشمول مالیات است. کسر Acme، درست مانند کسر فیس بوک، بخشی جدایی ناپذیر از سیستم مالیات بر درآمد ما است. کارمندان بابت غرامت خود مالیات بر درآمد می پردازند و مشاغل نیز کسر مربوطه را دریافت می کنند. قانونگذاران باید در هر اصلاح مالیاتی، رفتار موازی با جبران خسارت نقدی و سهام را حفظ کنند.
آیا گزینه های مالیات ورزش چالش خاصی را برای کارکنان شرکت های خصوصی ایجاد می کند؟
زمانی که کارمندان از اکثر گزینه ها استفاده می کنند، مالیات بر درآمد و حقوق و دستمزد بدهکار هستند. این مشکلی برای کارمندانی نیست که به راحتی به پولی که برای پرداخت صورتحساب مالیاتی خود نیاز دارند دسترسی دارند. اما این می تواند برای کارمندانی که خود را ثروتمند و فقیر می بینند مشکل ساز باشد. کارکنان شرکت های سهامی عام همیشه می توانند قبوض مالیاتی خود را با فروش سهام پوشش دهند. اما کارمندان شرکت های خصوصی اغلب نمی توانند. این مشکل نادر است، اما طبق گزارشها، زمانی که استارتآپهای موفق بیشتر خصوصی میمانند، رایجتر شده است.
یک گروه دو حزبی از قانونگذاران پیشنهاد کرده اند که مشکل قانون توانمندسازی کارکنان از طریق مالکیت سهام برطرف شود. این لایحه به کارمندان شرکتهای خصوصی اجازه میدهد تا مالیات خود را از اعمال گزینههای اختیاری تا هفت سال یا تا زمانی که سهام آنها نقد شوند، به تعویق بیاندازند.
تعویق پرداخت مالیات به حل مشکل نقدینگی کمک می کند. اما به جبران حقوق صاحبان سهام برتری قابل توجهی نسبت به غرامت نقدی می دهد. به تعویق انداختن پرداخت مالیات برای همه کارکنان ارزشمند است، نه فقط برای کسانی که نقدینگی محدودی دارند. حتی مالیات دهندگانی که پول نقد در اختیار دارند از این فرصت برای به تعویق انداختن مالیات خود برای چند سال استقبال می کنند. اخذ بهره بر روی مبلغ مالیات معوق یکی از راههای حفظ تعادل بین جبران خسارت نقدی و سرمایه است. (در اصل، این رویکرد تعویق مالیات را به عنوان وام از IRS در نظر می گیرد.)
آیا AMT بار خاصی برای کارکنانی که گزینه های سهام تشویقی دریافت می کنند ایجاد می کند؟
کارمندانی که نوع خاصی از گزینه های سهام را دریافت می کنند – که به عنوان گزینه های سهام تشویقی شناخته می شود – با ساختار مالیاتی متفاوتی روبرو هستند. بر درآمدهای ISO با نرخ مالیات بر عایدی سرمایه مشمول مالیات می شود، نه نرخ درآمد معمولی. و تا زمانی که کارمند سهام خود را بفروشد، مالیات پرداخت نمی شود، که می تواند پس از استفاده از اختیارات خود مدت زیادی طول بکشد. این یک مزیت بزرگ برای کارمندان است. اما شرکت ها برای غرامت معافیت مالیاتی دریافت نمی کنند. از آنجایی که ضرر شرکتها معمولاً بیشتر از سود کارکنان است، ISOها نادر هستند. (اگر کنگره در لایحه مالیاتی آتی نرخ شرکت ها را بسیار بیشتر از نرخ های فردی کاهش دهد، ممکن است تغییر کند.)
اما یک گرفتاری وجود دارد. بر اساس حداقل مالیات جایگزین، سود حاصل از ISOها پس از اعمال مالیات مشمول مالیات می شود. این یک شگفتی ناخواسته برای کارمندانی ایجاد می کند که از AMT و مالیات تسریع شده آن بر ISOها بی اطلاع هستند. در واقع، زمانی که قیمت سهام کاهش مییابد، میتواند مشکلات مالی ایجاد کند و مالیاتدهندگان را با یک صورتحساب مالیاتی بزرگ بر روی سودهایی که متعاقباً تبخیر شده است، مواجه کند.
این مشکل به ویژه در دوران بحران مالی حاد بود. کنگره با حذف موقت درآمد ISO از AMT پاسخ داد. این استثنا مدت هاست که از بین رفته است. کنگره می تواند به طور دائم مشکل را با لغو AMT، همانطور که توسط چارچوب GOP و بسیاری از طرح های دیگر پیشنهاد شده است، برطرف کند.
گزینههای سهام چالشهای غیرمعمولی را برای نویسندگان مالیاتی ایجاد میکنند، و آنها باید مراقب باشند که در مقایسه با سایر اشکال غرامت به طور منصفانه با آنها رفتار شود تا از ایجاد انگیزه برای طرحهای جبران مالیاتی با انگیزه جلوگیری شود.